اثربخشی روان درمانی گروهی بر ارتقا راهبردهای مقابله‌ای زنان مبتلا به سرطان پستان

چکیده مقدمه: در جهان امروز تنیدگی مسأله بزرگی به شمار می‌رود، گفته شده که 75% بیماری‌های جسمانی با تنیدگی ارتباط دارند. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی روان درمانی گروهی بر ارتقا راهبردهای مقابله‌ای زنان مبتلا به سرطان پستان بود. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه شبه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و پیگیری یک ماهه بود. جامعه آماری این پژوهش بیماران مبتلا به سرطان پستان تحت پوشش مرکز تحقیقات سرطان پستان دانشگاه شهید بهشتی بودند که با نمونه گیری هدفمند از بین مراجعین کلینیک تخصصی آذر وابسته به این مرکز انتخاب شدند. 30 نفر از داوطلبین به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (15= n) جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 5/1 ساعته، یک بار در هفته تحت مداخله روان درمانی گروهی قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه پاسخ‌های مقابله‌ای CRI (Coping Responses Inventory) بیلینگز و موس بود. آزمون‌های آماری مورد استفاده شامل آزمون t همبسته و تحلیل کواریانس بود. یافته‌ها: حاکی از تغییرات معنادار در خرده مقیاس‌های پاسخ مقابله‌ای مسأله مدار و مقابله مبتنی بر جسمانی کردن است. نتیجه‌گیری: پژوهش حاکی از این است که روان درمانی گروهی سبب ارتقا و افزایش میزان استفاده از مقابله‌های مسأله مدار و کاهش استفاده از پاسخ‌های مقابله‌ای هیجان مدار می‌شود.